Wat is het belangrijkste wat ouders kunnen bieden bij de ontwikkeling van het kind in de leeftijd van nul tot zeven jaar?

Liefde!

U kunt nog zoveel kennis hebben over kinderen maar onvoorwaardelijke, oprechte liefde werkt krachtig in en is bij de jongste kinderen een levensbehoefte. Kennis is het zaad, maar als je dat niet met het water van de liefde begiet dan groeit daar niets uit. "Baby's die verwaarloost werden en geen liefde of aanraking kregen, stierven door een gebrek aan liefde" (Bowlby, 1959). Als u kennis zonder liefde hebt, dan worden de aanwijzingen hoe om te gaan met het jonge kind droog en dan worden aanwijzingen op den duur verplichtingen, waardoor u het gevoel krijgt zo hard te moeten werken.
‍
Een liefdevolle verbinding, dat is de natuurlijke situatie tussen ouder en kind zult u misschien zeggen maar onze huidige wereld en ons werk laat ons dit gemakkelijk doen vergeten. Vertrouwen, geborgenheid en veiligheid geven, dat is een uitdrukking van de liefde voor het jonge kind. ​De ouders, peuter- en kleuterleraren laten het jonge kind zien: deze wereld is goed. En dit betreft de voorals nog kleine wereld van het jonge kind in en rondom het ouderlijk huis. Het jonge kind zal door rust, ritme en regelmaat alle tijd kunnen nemen om zich via de liefdevolle relatie met de ouders en het kinderspel kunnen ontwikkelen.
‍
Soms kunnen er in uw liefdes hart wat lekken zijn ontstaan. Diverse obstakels doen uw liefde en uiteindelijk ook uw kennis weglekken. Dan is het belangrijk om wegen te zoeken waarbij u deze obstakels onderzoekt, wegen die deze lekken in uw hart doen stoppen zodat u ook uw kind weer liefde kunt geven vanuit een vrij en oprecht hart. Soms kan een kortdurende individuele oudertherapie behulpzaam zijn om obstakels en hindernissen weg te nemen, zodat u weer de ervaring van oprechte, onvoorwaardelijke liefde kunt ervaren naar uw kind. Als er geen liefde is dan is een leven met uw kind droog en vol inspanning. U ervaart het dan als hard werken. Het kan ook zijn dat u door een lang leven van comfort te weinig spirituele inspanning hebt gedaan en ook dit kan veroorzaken dat uw oprechte liefde stilletjes aan is verdwenen en dat u daardoor het gevoel van hard werken ervaart. U bent ondergeschikt geraakt aan spullen of mensen. U bent jaloers geworden of klaagt veel over de inspanningen die het kost om een jong kind op te voeden. U bent een ziel met een lek geworden. De vele gebroken stukken van het hart kunnen weer samenkomen. En als dat lukt dan wordt u in staat om meewerkend met uw spirituele hoger ik te zijn en  u zal uw jonge kind zonder moeite het water van de liefde geven. Is er liefde dan is er geen strijd maar dan bent u opgenomen in de liefde voor u hoger spirituele ik en voor uw kind.

Onderstaande alinea's bestaan uit een samenvatting van de eerste zeven jaars fase afgewisseld met beeldmateriaal. De ontwikkeling van het lichaam in de eerste drie jaar betreffen onder meer de zintuigen en het functioneren van de organen. ​In de eerste drie jaar vindt er een ​aanleg van de basale vermogens plaats: lopen, spreken, denken, voelen, willen (Zie: schema p. 73, Lievegoed, 2016). Een belangrijk moment is het eerste zelfgevoel van het jonge kind tijdens de koppigheidsperiode. Uw kind gaat dan voor het eerst: ik-zeggen en dit vindt plaats rond het 2e tot 3e jaar. De ontwikkeling van de basale gevoelens van veiligheid en vertrouwen wordt intenser en ook zichtbaar ​van het 3e tot het 7e jaar. En daarbij toont uw kind de levendige fantasie en het creatieve spel met andere kleuters bij een gezonde ontwikkeling. ​ Uw kind kan zich spelenderwijs verbinden en hechten met u, met het eigen lichaam, en met de ander, en ook is er de verbinding met leefgewoonten met name van die van het gezin waarin het kind leeft. Weet u dat kinderen zes tot acht uur spel nodig hebben?
‍
1. babyperiode  0-1  jaar: waarnemen en groeien​​
‍
‍Voor de baby is het eigen lichaam nog een onbekende buitenwereld​. De belangrijkste functie van het bewustzijn bij een baby is: de waarneming. De handjes die door het gezichtsveld maaien worden ontdekt en gebruikt als speelgoed. Dan volgen de beentjes,  die gepakt worden en plotseling weer verdwijnen als een poesje dat met eigen staartje speelt (Lievegoed, 2016, p. 49).​Het kind richt zich moeizaam op uit de horizontale houding. Sta even stil bij dit oprichtingsproces want hierin toont zich de eigenheid van het kind, net als in de glimlach (Lievegoed, 2016, p. 50). De overgang van baby naar peuter kenmerkt zich door. ​Het oprichten en leren lopen.​
‍
De innerlijke activiteit van het kind zorgt dat het nu ook zijn eigen lichaam gaat ontdekken. Het lichaam is in het begin ook een onbekende buitenwereld. ​De baby gaat verdere stukken van de wereld ontdekken, het kind gaat zich optrekken aan zijn bed: oprichting! ​Loopt het kind eenmaal dan is de babyperiode voorbij. ​http://www.groterworden.nl/0-2-jaar/mijlpalen-in-de-ontwikkeling-0-1-jaar/​
2. peuterperiode 2-4 jaar: het spreken
‍
Een nieuw menselijk vermogen is: de spraak!​​ Van geluiden, huilen, kraaien, lachen, brabbelen naar vaak als eerste de klinker A. De baby stelt zich in verwondering open voor de wereld. En de klinker A wordt gevormd terwijl hij zich verbaast over wat hij ziet en vasthoudt. De ​Oe-klank bijvoorbeeld komt iets later , als het kleine kind zich stoot tegen een stoel of tafelpoot, dat doet pijn! Het jonge kind sluit zich af en zegt: "Oe of Au!" Het kind zondert zich af van de buitenwereld. ​​Dada, mama, papa zijn vaak de eerste verstaanbare woorden.​​
‍
In het leren spreken neemt het kind een collectieve, culturele en geestelijke orde op in zijn systeem. De overgang van de peuter naar de kleuterperiode is: het spreken van korte zinnen.

3. kleuterperiode 4-6  fantasie

Kinderen hebben zes tot acht uur spel per dag nodig.​​
Het gevoelsleven van de zuigeling schommelt heen en weer tussen lust en onlust.​
Het kleine kind is vrolijk en blij als het gezond is en de buitenwereld aangename situaties schept. Het is huilerig en dwars als het zich ongezond voelt of als de buitenwereld de voet dwars zet. ​​Gevoelens zijn in mindere mate bewust dan het denken, ook bij volwassenen. ​​​Eerst spelen met wat toevallig in de buurt is. ​​Rond het vierde jaar: komt de fantasie op gang. In het gevoelsleven komt een scheppende, creërende kracht vrij!  De borst/romp van de kleuter wordt molliger (vulling). ​​De kleuter kan een overgang maken van de fantasiewereld naar de reële wereld. De polariteit fantasie- reële wereld. ​​​vijfde jaar: het toppunt van onvermoeid scheppend spelen!!​​De kunstzinnige ontwikkeling helpt de ontwikkeling van het voelen. Weet u dat kinderen zes tot acht uur spel per dag nodig hebben?​​
​​


(photo..about child playing with a selfmade, creative toy)




There is nothing more wonderful and inexplicable, and nothing that becomes stranger to us and more thoroughly lost than the soul of a child at play.”  (Herman Hesse).

‍​​Het gevoelsleven van de zuigeling schommelt heen en weer tussen lust en onlust.​ Het kleine kind is vrolijk en blij als het gezond is. Het is huilerig en dwars als het zich ongezond voelt of als de buitenwereld de voet dwars zet.
​​Gevoelens zijn in mindere mate bewust dan het denken, ook bij volwassenen.
​​​Eerst zal het jonge kind spelen met wat toevallig in de buurt is.
​​Rond het vierde jaar komt de fantasie op gang. In het gevoelsleven komt een scheppende, creërende kracht vrij!  De borst/romp van de kleuter wordt molliger, er is sprake van een fysieke vulling, een ronder worden van het borstgebied. ​​
De kleuter kan een overgang maken van de fantasiewereld naar de reële wereld. De polariteit fantasie versus reële wereld wordt al herkenbaar voor de kleuter. ​​​Het vijfde jaar: het toppunt van onvermoeid scheppend spelen!!​​
De kunstzinnige ontwikkeling helpt de ontwikkeling van het voelen.​​
​​Hermann Hesse

Wist je dat kinderen zes tot acht uur spel nodig hebben?
‍
Literatuur
Lievegoed,B. (2016). Ontwikkelingsfasen van het kind. Zeist: Christofoor


The peculiarity of the anthroposophically oriented teaching of the senses is that a person can actively work on himself because the moment he uses and exercises his senses, he also works on the development of his soul strength and his psychic abilities. Although the child cannot fully work on his own security and safety but is dependent on his parents and educators, there is also the possibility to work on himself on the basis of the senses. There is more recovery possible than regular psychology stated until the end of the last century. This appears from the research of Zeanah & Gleason (2010). They state: "By no means all children who have been neglected or mistreated developthe disorder and therefore there are probably more ricico- and protective factors involved" (Zeanah & Gleason, 2010 in Rigter, 2016, p. 164).